Seni aldığımda ellerime küçücüktün. “Baba oldum” dedim; tabii alttan da hafif gururlanmadım değil...
Erkek adamın erkek oğlu olur...
Büyüdüğünü gördüm, bana benzediğini ...Annen aynı ben dese de; bak çocukluk resimlerime aynı ben...Benim gözlerim, benim ellerim, aynı benim çapkın gülüşüm...
İlk adımların gözlerimde...Düştüğün de oldu karşımda; bende annen gibi yandım yavrum, yüreğim kavruldu da senin modelin bendim: “Erkek adam ağlamaz, çırp üstünü, sil göz yaşını, çak babaya beşlik”...Oğlumm benimmm...
Sünnet olduğun gün “baba ben de erkek oldum senin gibi” diye kulağıma fısıldadın...Sesin hala kulağımda, yüreğimde….
Kız kaçıranla sokağı birbirine katışımız, futbol maçlarımız, camları kırışlarımız...
Delikanlı olduğun değil, olmaya çalıştığın günler, sesinin kalınlaştığı, sivilcelerine sövdüğün, jiletimi çalıp gizlice tıraş olduğun, kısacık saçlarınla aynanın karşısında saatler geçirdiğin, parfümlerimle banyo yapıp kız tavlamaya çalıştığın günler...
Eve geldin bir gün hatırlarmısın? Gömleğin kan içinde, yırtılmış; annen neredeyse bayılacaktı senin yüzünden. “Sana küfür etti anne seni karıştırmasaydı yiyip oturmazdı dayağı bir de onları gör” deyip kanlı burnunu çekerken gülüşün vardı ya benimmm gururum...
Hani sen ilk su çiçeği çıkardın ya! Üç gün bekledik ateşini düşürmek için baş ucunda...İlk oyuncağın; hani şu ipini çekince dönen topacın varya, oydu...İlk sevgilin Nazlı; hani şu sarı saçlı, hafif şehla ...Gazozu çok severdin sonra biraya dönsende...En iyi arkadaşın Mert’ti; taşla dişini kırdıktan sonra babası dayanmıştı kapıya...Karnelerin hep pekiyi idi senin; saklı hala aynı yerde, kahverengi okul çantanın içinde…İlk gittiğimiz maç Galatasaray-Fenerbabahçe maçıydı seninle; sesimiz kısık dönmüştük eve...Hiç sigara yakmadın karşımda, hiç yalan söylemedin bana, hiç kahveye gitmedik seninle, hiç çapkınlık yapmadık beraber, hiç güneşi batırmadık birlikte...
İlk uzun ayrılığımız askerlikti...Ne gururla yolladım seni; kız arkadaşındı o kız değil mi??? Hani köşedeki; kızarıp kızarıp gülen seni uğurlarken yanağından yaş süzülen…Dur hatırlıyacağım şimdi ne demiştin adına Hilal mi???
O gün de geldi oğlum, yine köşede duruyordu eğreti gibi. Ben çektim yanıma; “bak dedim yavruma bakkk yatıyor orada”...Al bayrağa sarmışlar seni; bir mermi sadece biri delip geçmiş aileni sevdiklerini vatanını güzel Hilalini sığdırdığın kalbini...
Yanaştım yanına, “kalk dedimmm, kalk sil dizlerini yine erkek adam erkek adam erk...ad..ölmezzz ölmezzz...”
Toprağa verilen aslanlar artık dilde kalmış oğul, unutulur olmuş, her güne bir şehit haberi sığdırılır olmuş, vatan vatan diye inlettiğimiz yerler gökler dar olmuş, yavrularımız sığmaz olmuş…BEN SENİ NASIL UNUTURUM OĞUL SEN SÖYLE…KANINLA CAN VERDİĞİN TOPRAĞA NASIL BASARIM BUNDAN BÖYLE…
Ben seni yirmi yılıma sığdırdım aslanımmmm...
Hiçlerim var sana dair, ilklerim var...Yüreğimde yangın var daha saymadığım...
Hiç rakı balık yapmadık seninle...
Hiç balık tutmadık...
Hiç İstanbul’a gitmedik mesela...
Hiç tesbih çekmedik beraber..
Hiç sana sarılıp diyemedim diyemedimmm seni nasıl sevdiğimiiii....
Hiç........
Hiç.........
Herşey koca bir hiç..................
Bu yazım tüm şehit babalarına........
Hergün elimiz yüreğimizde, aklımız doğuda, haber bekleyen biz asker ve polis aileleri şerefliyiz, gururluyuz. Biliyoruz ki; yiğitlerimiz aslanlar gibi vatan görevini yerine getirmekte. Biliyoruz ki; siz orada şerefinizle her karış torağımıza sahip çıkmaktasınız...
Şerefliyiz biz, gururluyuz; çünkü onları sevmek her kadının harcı değildir…Genç yaşında, hayatında hiç görmediğin ücra köşelere gider, oralarda yaşarsın. Kocan nöbetteyken yalnızlıktan korkar, varsa yavrun ona sarılır yatarsın… Tatbikat, eğitim, atış, doğu görevi hepsi sırayladır bitmez hayatında…”Ya ölüm haberi gelirse” diye korkarsın…Bir de laf sayarlar; kulaklarını tıkasanda duyarsın…. ONLARI SEVMEK HER KADININ HARCI DEĞİLDİR; BİZİM YASIMIZ ÇOK, DOĞUDA BATIDA UYKUMUZ YOK, YOLLARDA BEKLEYENİMİZ ÇOK ÇOCUKLARIMIZIN BAŞINDA DURAN BABASI YOK….