On kasım, tüm insanların, insanlığın matemi,
On kasım, yıllar yılı nasıl geçti zaman,
On kasım, sanki dün gitti o eşsiz kahraman,
Yol açtı önden yüz binlerce şehit,
Geliyor diyerek en büyük yiğit,
Senden aldık hızımızı Atam,
İndirtmeyeceğiz ay ile yıldızı,
İndirtmeyeceğiz Atam,
Bu can, bu ten uğruna feda,
Sen öğrettin hürriyeti bize,
Sen öğrettin Atam,
Sen öğrettin cumhuriyeti bize,
Sen Atam…
Yurttan düşmanı atan sen,
İstibdadı boğan sen,
Kara düşüncelerin ocağına
İncir diken sen,
Sınırlara adım adım zincir çeken sen,
Burnumuzdan gelsin emdiğimiz süt,
Gözümüze dursun yediğimiz ekmek
Atam gitmezsek izinden,
Gitmezsek izinden
Sen miydin, Atatürk’üm Samsun’dan
Güneş gibi doğan,
Sen miydin, Atatürk’üm yurttan karanlığı kovan,
Sen miydin, Erzurum’dan, Sivas’tan parlayan,
Meclis hükümeti içinde Ankara’da
“Düşman çizmesi altında yaşamak
Mu millete ardır,
Hattı müdafaa yoktur, sathı müdafaa vardır.”
Diye haykıran
Sen miydin bir avuç asil kanlılarla
Yedi düvele karşı duran,
Sen miydin baykuş yuvası saraya kafa tutan.
Senin miydi Çanakkale, Dumlupınar, Sakarya Zaferi,
Sen miydin, yöneten asil kanlı Mehmetçikleri,
Sen miydin, vatan düşüncesiyle parmağı ağzında Kocatepe’ye tırmanan…
Kağnılarla cephane götüren ihtiyarlar,
Omuzlarında top mermisi taşıyan kadınlar, kızlar,
Cepheden cepheye koşan Türk erleri,
Bir ses yükseldi Afyon’dan:
“Ordular, ilk hedefiniz Akdeniz’dir. İleri.”
Sen miydin, yurttan sınıf farkını kaldıran,
Sen miydin, cumhuriyeti
Sağlam temeller üzerine kuran,
Sen miydin, imparatorları, şahları,
Kralları ayağına getiren,
Sen miydin, irticayı gericiliği çiğneyen,
Sen miydin, her felakette yurda kanat geren,
Sen miydin, Atatürk’üm cumhuriyeti, istiklali
Gençliğe emanet eden,
Yaptıklarını millet olarak asla ödeyemeyiz,
İstiklal ve cumhuriyeti kimseye vermeyiz,
Vermeyiz Atam,
Vermeyiz…
