Çanakkale ruhu;
Evladını davulla, zurnayla, halayla, horonla, zeybekle, ölüme gönderen babaların ruhudur.
Çanakkale ruhu;
Evladına kınalar yakıp onu vatana kurban eden anaların; erinden, yavuklusundan, kardeşinden, babasından “vatan toprağının namusu” için vazgeçen ağıt yakan, zılgıt çeken Türk kadınının ruhudur.
Çanakkale ruhu;
“Ben size savaşmayı değil, ölmeyi emrediyorum.” emrine, tereddütsüz itaat edenlerin; henüz sevme, sevilme yaşındayken toprağa yâr olanların; para kazanmak, mal mülk sahibi olmak, zenginleşmek dururken bir fatiha ile yetinenlerin ruhudur.
Çanakkale ruhu;
Zaferden sonra “Ben göreceğimi gördüm.” deyip gözlerinin şarapnel parçalarıyla kör olmasına aldırmayanların; 275 kiloluk top mermisini kuş tüyü yastık gibi kaldıranların; ağır yaralı oğlunu bir ağaç altına alarak, gözyaşları içinde diğer yaralılarla ilgilenen tabiplerin; dönmeyi düşünmeyenlerin; bir kuru mezarı gülzâr, lalezâr belleyenlerin; kefensiz defnedilmeyi en büyük servet bilenlerin ruhudur.
Çanakkale ruhu;
Seyit Onbaşı’ların, Bekir Çavuş’ların, Yahya Çavuş’ların, Edincikli Er Mustafaların Çakırcalı efelerin, Yörük Ali efelerin, Abalı Zeybek Efelerin Gökçen Efelerin, meçhul nice askerlerin ruhudur.
Çanakkale ruhu,
Mustafa Kemal’lerin ruhudur.
Sizler;
Sizler bize namusumuzu, vatanımızı, toprağımızı, bayrağımızı, hürriyetimizi, şerefimizi verdiniz. Sizler bize geleceğimizi verdiniz. Ve sizler bizden tek bir şey istediniz. Tek bir söz, tek bir yemin, tek bir teminat…
Sizler bizden sadece ve sadece, mirasınıza sahip çıkmamızı istediniz.
Aziz Şehitlerimiz sizlerin torunları olarak
Size söz veriyoruz.
Daha çok çalışarak Türkiye’mizi daha zengin ve güçlü yapacağız. Hiç bir düşman bize yan bakamayacak, bakmaya cesaret edemeyecek.
Hürriyetimizi, Cumhuriyetimizi borçlu olduğumuz sevgili Rahmetli ATATÜRK ve silah arkadaşları ve siz şehitlerimize borçluyuz. Sizleri unutmayacağız unutturmayacağız.
Gençtiniz, sevme ve sevilme yaşındaydınız. Kiminiz okuma olanağı bile bulamadınız. Kiminiz okula yarıda bırakarak, cepheye koştunuz, kınalı kuzu oldunuz, kahramanca savaştınız ve öldünüz.
Bir insanın verebileceği en değerli varlığını, aziz canınızı bizler için, gelecek nesiller için verdiniz.
Biz size ne verebiliyoruz.
Söz veriyoruz; namus sözü veriyoruz. Çok çalışılarak minnetimizi ve birbirimizi daha çok severek, Türkiye Cumhuriyetini yücelteceğiz. Yurdumuzu iç ve dış düşmanlara karşı tüm gücümüzle savunacağız.
Atatürk 'ün yolunda onun ilkelerinden asla ayrılamayacağız.
Çanakkale savaşına katılan Tüm Türk Milletimizin Aziz Şehitleri, Gazileri ve ayrıca Ahrete intikal eden Tüm Rahvan atçılarımızı Rahmet ve Minnetle yâd ediyoruz.
Tüm Şehitlerimizin ruhu şad olsun, Mekânları cennet olsun. Azizi şehitlerimiz Rahat uyuyun.
Allah Rahmet Eylesin.
Bizler;
Peki ya bizler?(Kimi yazıları okur tamamlar, yazar değil!)
